ชนชั้น วรรณะ ส่อเสียด เหยียดชาติพันธ์ุ

เหตุการณ์จลาจลในสหรัฐอเมริกา ที่เกิดจากการที่นายตำรวจผิวขาวจับกุมผู้ต้องหาผิวสี ด้วยการเอาเข่ากดคอ เป็นเหตุให้ผู้ต้องหาขาดอากาศหายใจและเสียชีวิตในที่สุด

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ทำให้เกิดความขัดแย้ง มีการก่อม้อบประท้วงกันอย่างรุนแรงในสหรัฐอเมริกา การต่อต้านการเหยียดผิวลามปามไปทั่วประเทศ

ในกรณีการส่อเสียดเหยียดชาติพันธุ์  การแบ่งชนชั้นวรรณะ ปรากฏในพระไตรปิฎกเรื่องอัคคัญญะสูตร

วาเสฏฐะ และ ภารทวาชะ ผู้มีชาติกำเนิดเป็นพราหมณ์ ได้เข้ามาบวชเป็นสามเณรในพระพุทธศาสนา 

พราหมณ์ทั้งหลายไม่พอใจจึงมีการบริภาษด้วยถ้อยคำที่เหยียดหยาม

ครั้งหนึ่ง พระพุทธเจ้าทรงประทับอยู่ที่วัดบุพพาราม ได้เสด็จจงกรม สามเณรทั้งสองได้เดินจงกรมตามพระพุทธเจ้า

ได้ทรงถามสามเณรทั้งสองถึงการออกจากตระกูลพราหมณ์ มาบวชในพระพุทธศาสนา ไม่โดนพราหมณ์บริภาษบ้างหรือ

สามเณรทั้งสองรูปได้กราบทูลพระพุทธเจ้า  "...ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ พวกพราหมณ์พากันด่าว่าข้าพระองค์ทั้งสอง ด้วยคำเหยียดหยามอย่างสมใจอย่างเต็มที่ ไม่มีลดหย่อนเลย  ..."

ทรงตรัสถามต่อไปว่า ก็พวกพราหมณ์พากันด่าว่าเธอทั้งสองด้วยถ้อยคำอย่างไร

สามเณรทั้งสองกราบทูลว่า "...ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญพวกพราหมณ์พากันว่าอย่างนี้ว่า  

พราหมณ์เป็นพวกเดียวที่เป็นวรรณะที่ประเสริฐที่สุด วรรณะอื่นเลวทราม 

พราหมณ์เป็นพวกเดียวที่มีวรรณะขาว พวกอื่นเป็นวรรณะดำ

พราหมณ์พวกเดียวบริสุทธิ์  พวกอื่นนอกจากพราหมณ์หาบริสุทธ์ไม่

พราหมณ์เป็นบุตรที่เกิดจากอุระ เกิดจากปากของพรหม มีกำเนิดมาจากพรหม พรหมเนรมิตขึ้น เป็นทายาทของพรหม 

เจ้าทั้งสองมาละวรรณะที่ประเสริฐที่สุดไปเสียแล้ว

ไปเข้ารีตวรรณะที่เลวทราม คือพวกสมณะศีรษะโล้น เป็นพวกคฤหบดี เป็นพวกดำเป็นพวกเกิดจากเท้าพรหม ข้อนั้นไม่ดี ไม่สมควรเลย..."

พระพุทธเจ้าทรงตอบดังนี้ "...  ก็ปรากฏชัดอยู่ว่า นางพราหมณีของพราหมณ์ทั้งหลาย มีระดูบ้าง มีครรภ์บ้าง คลอดอยู่บ้าง ให้ลูกดื่มนมบ้าง  

ก็พราหมณ์เหล่านั้น เป็นผู้เกิดทางช่องคลอดของนางพราหมณีทั้งนั้น ยังกล่าวดังนี้ว่า วรรณะที่ประเสริฐที่สุดคือพราหมณ์เท่านั้น  เป็นทายาทของพรหม ก็พราหมณ์เหล่านั้นกล่าวตู่พรหมและพูดเท็จ  พวกเขาจะต้องประสบสิ่งที่ไม่ใช่บุญเป็นอันมาก..."

ทรงตรัสกับสามเณรทั้งสองรูปว่า วรรณะทั้งสี่นั้น ประกอบไปด้วยกษัตริย์ พราหมณ์ แพศย์ ศูทร 

ในบางครั้ง บุคคลทั้งสี่วรรณะเป็นผู้ที่มีธรรมอกุศลที่ทำให้เกิดโทษ

ธรรมที่ไม่เป็นกุศล ได้แก่  มีปรกติในการฆ่าสัตว์  มีปรกติในการลักทรัพย์ มีปรกติในการประพฤติผิดในกาม มีปรกติพูดเท็จ พูดเพ้อเจ้อ ละโมบมาก คิดปองร้ายผู้อื่น มีความเห็นผิดเป็นชอบ

เหล่านี้เป็นธรรมอกุศล เป็นธรรมที่ไม่ควรเสพ เป็นธรรมมีวิบากดำ วิญญูชนติเตียน 

ธรรมที่เป็นกุศล  เป็นผู้ที่เว้นขาดจากการฆ่าสัตว์ เว้นขาดจากการลักทรัพย์ เว้นขาดจากการประพฤติผิดในกาม เว้นขาดจากการพูดเท็จ เว้นขาดจากการพูดส่อเสียด เว้นขาดจากการพูดเพ้อเจ้อ ไม่ละโมบมาก  ไม่คิดปองร้ายผู้อื่น มีความเห็นชอบ 

ธรรมเหล่านี้เป็นธรรมที่ควรเสพ เป็นอริยธรรม เป็นธรรมขาว มีวิบากขาว

สรุป

ธรรมที่ควรปฏิบัติเพื่อให้สังคมเป็นสุขเป็นธรรมกุศล ไม่ว่าจะเกิดในวรรณะใดก็ตาม  ชาติพันธ์ุใดก็ตาม ควรกระทำธรรมกุศล วิญญูชนย่อมยกย่องสรรเสริญ

ในพระสูตรกล่าวถึงธรรมกุศล ที่เว้นขาดจากพูดเท็จ พูดส่อเสียดพูดเพ้อเจ้อไม่คิดปองร้ายผู้อื่น

การพูดที่ดี  การไม่ปองร้ายผู้อื่น เป็นเรื่องที่สำคัญ

สังคมโซเชียลที่เปิดกว้างทำให้โลกแคบลง เมื่อมีผู้ที่การไม่เหมาะสม การดูถูกดูแคลน ยกตนข่มท่าน การส่อเสียดเหยียดผิวสี เชื้อชาติพันธ์ุ การเหยียดเพศ รวมถึงการประทุษร้ายต่อกันไม่ได้ทำให้สังคมที่ต้องอยู่ร่วมกันมีความสุข

ในยุคที่โลกทั้งใบเสมือนหนึ่งเป็นครอบครัวเดียวกัน  การมีจิตที่เมตตา  มีหลักธรรมพรหมวิหารสี่ โลกใบนี้จะมีสังคมที่อบอุ่น

การนำธรรมกุศล อันเป็นกิจที่พึงกระทำมาปฏิบัติ สังคมโลกจะเป็นสังคมยุคใหม่ที่มีความสุข เจริญก้าวหน้าด้วยธรรมอันควรกระทำ

คำสำคัญ: ชนชั้น วรรณะ ส่อเสียด เหยียดชาติพันธ์ุ

 Cr:Arayadusit

refer:

พระไตรปิฎกเล่มที่ 11 พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ 3 ทีฆนิกาย ปาฏิกวรรค เรื่องอัคคัญญสูตร